Kaspofungina na zakażenia przeciwgrzybicze
Szczegóły produktu
| Nazwa | Kaspofungina |
| Numer CAS | 162808-62-0 |
| Wzór cząsteczkowy | C52H88N10O15 |
| Masa cząsteczkowa | 1093.31 |
| Numer EINECS | 1806241-263-5 |
| Temperatura wrzenia | 1408,1±65,0 °C (przewidywana) |
| Gęstość | 1,36±0,1 g/cm3 (przewidywane) |
| Współczynnik kwasowości | (pKa) 9,86±0,26 (przewidywane) |
Synonimy
CS-1171;Kaspofungina;KASPORFUNGINA;KASPORFUNGINA;PneuMokandynaB0,1-[(4R,5S)-5-[(2-aminoetylo)amino]-N2-(10,12-dimetylo-1-oksotetradecylo)-4-hydroksy-L-ornityna]-5-[(3R)-3-hydroksy-L-ornityna]-;KaspofunginaMK-0991;Aids058650;Aids-058650
Właściwości chemiczne
Kaspofungina była pierwszą echinokandyną zatwierdzoną do leczenia inwazyjnych zakażeń grzybiczych. Eksperymenty in vitro i in vivo potwierdziły, że kaspofungina wykazuje dobrą aktywność przeciwbakteryjną wobec ważnych patogenów oportunistycznych – Candida i Aspergillus. Kaspofungina może rozrywać ścianę komórkową poprzez hamowanie syntezy 1,3-β-glukanu. Klinicznie kaspofungina wykazuje korzystne działanie w leczeniu różnych postaci kandydozy i aspergilozy.
Efekt
Syntaza (1,3)-D-glukanu jest kluczowym składnikiem syntezy ściany komórkowej grzybów, a kaspofungina może wywierać działanie przeciwgrzybicze poprzez niekompetycyjne hamowanie tego enzymu. Po podaniu dożylnym stężenie leku w osoczu gwałtownie spada z powodu dystrybucji tkankowej, a następnie następuje stopniowe uwalnianie leku z tkanek. Metabolizm kaspofunginy wzrastał wraz ze wzrostem dawki i był zależny od dawki w czasie do osiągnięcia stanu stacjonarnego po podaniu wielokrotnym. Dlatego, aby osiągnąć skuteczne stężenie terapeutyczne i uniknąć kumulacji leku, należy podać pierwszą dawkę nasycającą, a następnie dawkę podtrzymującą. W przypadku jednoczesnego stosowania induktorów cytochromu p4503A4, takich jak ryfampicyna, karbamazepina, deksametazon, fenytoina itp., zaleca się zwiększenie dawki podtrzymującej kaspofunginy.
Wskazania
Zatwierdzone przez FDA wskazania do stosowania kaspofunginy obejmują: 1. Gorączka z neutropenią: zdefiniowana jako: gorączka >38°C z bezwzględną liczbą neutrofili (ANC) ≤500/ml lub z ANC ≤1000/ml i przewiduje się, że można ją obniżyć do poniżej 500/ml. Zgodnie z zaleceniami Infectious Diseases Society of America (IDSA), chociaż pacjenci z utrzymującą się gorączką i neutropenią byli leczeni antybiotykami o szerokim spektrum działania, pacjentom wysokiego ryzyka nadal zaleca się stosowanie empirycznej terapii przeciwgrzybiczej, w tym kaspofunginy i innych leków przeciwgrzybiczych. 2. Inwazyjna kandydoza: IDSA zaleca echinokandyny (takie jak kaspofungina) jako lek z wyboru w przypadku kandydemii. Może być również stosowana w leczeniu ropni wewnątrzbrzusznych, zapalenia otrzewnej i zakażeń klatki piersiowej wywołanych przez zakażenie Candida. 3. Kandydoza przełyku: Kaspofungina może być stosowana w leczeniu kandydozy przełyku u pacjentów z opornością lub nietolerancją innych terapii. Kilka badań wykazało, że działanie terapeutyczne kaspofunginy jest porównywalne z działaniem flukonazolu. 4. Aspergiloza inwazyjna: Kaspofungina została zatwierdzona do leczenia inwazyjnej aspergilozy u pacjentów z nietolerancją, opornością i nieskutecznością głównego leku przeciwgrzybiczego, worykonazolu. Jednakże echinokandyna nie jest zalecana jako terapia pierwszego rzutu.
