Orlistat 96829-58-2 zmniejszając wchłanianie tłuszczu ze względu na siatkę, co powoduje utratę masy ciała

Właściwości

Biały krystaliczny proszek, prawie nierozpuszczalny w wodzie, łatwo rozpuszczalny w chloroformu, wyjątkowo rozpuszczalny w metanolu i etanolu, łatwy w piloolizie, temperatura topnienia wynosi 40 ℃～ 42 ℃. Jego cząsteczką jest diastereomer zawierający cztery centra chiralne, przy długości fali 529 nm, jego roztwór etanolu ma ujemny obrót optyczny.

Tryb działania

Orlistat jest długo działającym i silnym specyficznym inhibitorem lipazy przewodu pokarmowego, który inaktywuje powyższe dwa enzymy poprzez utworzenie kowalencyjnego wiązania z aktywnym miejscem seryny lipazy w żołądku i jelicie cienkim. Inaktywowane enzymy nie mogą rozbić tłuszczu w żywność na wolne kwasy tłuszczowe i glicerol chemiczny, który może być wchłonięty przez organizm, zmniejszając w ten sposób spożycie tłuszczu i zmniejszając ciężar. Ponadto niektóre badania wykazały, że Orlistat hamuje wchłanianie cholesterolu w jelicie poprzez hamowanie białka podobnego do C1 Niemanna-Picka 1 (Niemann-Pickc1-podobne, NPC1L1).

Wskazania

Ten produkt w połączeniu z łagodną dietą hipokaloryczną jest wskazywany na długotrwałe leczenie osób otyłych i nadwagi, w tym osób z ustalonymi czynnikami ryzyka związanymi z otyłością. Ten produkt ma długoterminową kontrolę masy (utrata masy ciała, utrzymanie masy i zapobieganie odbiciu) skuteczność. Przyjmowanie ORLISTAT może zmniejszyć czynniki ryzyka związane z otyłością i częstość występowania innych chorób związanych z otyłością, w tym hipercholesterolemii, cukrzycy typu 2, upośledzonej tolerancji glukozy, hiperinsulinemii, nadciśnienia i zawartości tłuszczu narządów narządów.

Interakcje medyczne

Może zmniejszyć wchłanianie witamin A, D i E. Można to jednocześnie uzupełnić tym produktem. Jeśli podejmujesz przygotowania zawierające witaminy A, D i E (takie jak niektóre multiwitaminy), powinieneś wziąć ten produkt 2 godziny po przyjęciu tego produktu lub przed snem. Osoby z cukrzycą typu 2 mogą wymagać zmniejszenia dawki doustnych środków hipoglikemicznych (np. Sulfonylomocznika). Współzależne podawanie z cyklosporyną może spowodować spadek stężenia w osoczu tego ostatniego. Jednoczesne stosowanie amiodaronu może spowodować zmniejszenie wchłaniania tego ostatniego i zmniejszoną skuteczność.